~Krzysiek masz rację, ale niedługo to będzie zabronione.Może niech poznają 10 przykazań i zasady na których opiera się nasza cywilizacja, zasady, które wiążą się z naszą historią i kształują naszą narodową mentalność.
Pytanie co w zamian - poślę Grodzkie z Biedroniem,Nowicką, aborcja, hedonizm, pederastia, europejskość, wynarodowienie?
Jakie mają być nasze dzieci?
Niedługo zmieszają się z różnymi kulturami, różnymi narodowościami na całym świecie. W co chciałbyś je wyposażyć?
Wybaczmy chrzescijanom co czynia bo nie wiedza jakie swieta swietuja i pielegnuja zwyczaje.
W TEN SPOSOB RODZICE OD MALEGO DZIECKA UCZA POGANSKICH OBYCZAJOW !
U Słowian
jajko związane było z kultem boga słońca,
było symbolem solarnym, symbolem nowego życia, narodzin.[4]
Było również uważane za potężny amulet przeciw czarom i złym mocom, występowało więc w obrzędach wiosennych i ku czci zmarłych.[5]
Z kultury ludowej, w której jajko pełniło rolę talizmanu zabezpieczającego przed złem lub zaklinacza dobrego, symbolu zdrowia i życia, miłości i płodności wyrósł zwyczaj święcenia wielkanocnych pisanek.
W procesie chrystianizacji pisankę włączono do elementów symboliki wielkanocnej.
Nadal jednak w swej pierwotnej symbolice (wynikającej ze słowiańskiej tradycji) jajka zdobione są przed Jarymi Godami, obchodzonymi współcześnie przez rodzimowierców słowiańskich.
Judasz jest , ale w kosciele rzymsko-katolickim !
"Jeszu trafił do piekła,
gdzie obok największych wrogów narodu
żydowskiego, Tytusa i Balaama,
cierpiał wieczyste męki
we wrzących ekskrementach"
- cytat z tekstu w dole .
Jezus w judaizmie
[edytuj]Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.
Artykuł analizuje podstawowe poglądy teologów i historyków judaizmu od I wieku n.e. do dzisiaj.
Judaizm, jako religia znacznie starsza od chrześcijaństwa i o
ustalonej, względnie spójnej tradycji, niewiele uwagi poświęca postaci i misji
Jezusa.
Dla wyznawców judaizmu Jezus (Jeszu, Jeiszu) lub Nazarejczyk (Ha Nocri)
nie jest Mesjaszem,
jego poglądy i misja, według judaizmu rabinicznego
(talmudycznego), nie są zgodne z przepowiedniami proroków; herezją jest dogmat
o boskości Jezusa jako jednej z 3 Osób Trójcy Świętej,
nazywanie Synem Bożym
lub przypisywanie Jezusowi roli pośrednika między Bogiem i ludźmi.
W przeciwieństwie do islamu, judaizm nie uznaje żadnego aspektu działalności
Jezusa i nie uważa go za proroka.
Niektórzy teolodzy judaizmu wątpią,
że Jezus był postacią realną i historyczną
(jest to pogląd podzielany także przez część uczonych, zajmujących się
krytyczną analizą Biblii).
Istnieją grupy wyznaniowe judeochrześcijańskie,
pod nazwą "Żydzi Mesjanistyczni",
łączące judaizm z wiarą w Jezusa jako Mesjasza.
Wyznawcy tego kierunku nie są jednak uznawani za Żydów przez pozostałych wyznawców judaizmu.
Również prawo cywilne państwa Izrael nie uznaje ich za Żydów[1].
Osoba Jeszu (domniemanego Jezusa) została potraktowana w Talmudzie
babilońskim, będącym także polemiką i kontrnarracją wobec Nowego Testamentu,marginalnie.
Urodził się ze związku pozamałżeńskiego Marii i rzymskiego
żołnierza, stacjonującego w Palestynie o imieniu Panthera.
Jako syn nie-Żyda, a przede wszystkim owoc zdrady małżeńskiej był osobą wykluczoną, poza plemieniem
i nie mógł brać udziału w normalnym życiu społeczności (np. w szeregu ważnych obrzędów).
Jednym z głównych oskarżeń pod adresem Jeszu zawartych w źródłach
talmudycznych jest to, że zwiódł lud żydowski.
Za pomocą nieczystych sztuczek i praktyk zmusił go, aby za nim podążył.
Podobnie uzdrowienia nie były efektem
boskości, lecz produktem czarnej magii.
Jako że Jeszu w oczach rabinów był heretykiem i bałwochwalcą, uznali,
że zasłużył na śmierć.
Przestępstwo popełnił nie według prawa rzymskiego, ale
żydowskiego.
Dlatego w Talmudzie znalazł się zapis, że to nie Piłat,
ale rabini
skazali Jeszu na najwyższy i najstraszniejszy przewidziany ówczesnym prawem
żydowskim wymiar kary.
Został rzekomo ukamienowany, a jego ciało powieszono na
drzewie i wystawiono na widok publiczny.
Następnie, przed zapadnięciem zmroku
zdjęto je z drzewa i pochowano.
Według twórców Talmudu zmartwychwstanie nie
miało miejsca.
Jeszu trafił do piekła, gdzie obok największych wrogów narodu
żydowskiego, Tytusa i Balaama, cierpiał wieczyste męki we wrzących ekskrementach
[4].
Mimo to, chrześcijanie na ogół utożsamiali Jeszu z Jezusem i od 1264 wymuszali
na Żydach usunięcie tekstów obraźliwych dla chrześcijaństwa. W 1554 bulla
papieska nakazała usunięcie z Talmudu i innych tekstów judaistycznych
wszystkich odniesień do Jeszu.
Początkowo określenie Nocri oznaczało chrześcijanina, a następnie zaczęto w
judaizmie nazywać Jezusa "Jeszu Ha Nocri" ("Jeszu Nazarejczyk-Chrześcijanin").
W Talmudzie użyte jest również określenie min (apostata, heretyk), ale nie
wiadomo jakiej osoby, ani jakiej sekty dotyczą.
Średniowiecze[edytuj] "Powtórzenie Tory"[edytuj]Majmonides w swoim dziele
"Powtórzenie Tory" ("Miszne Tora") przyznaje, że chrześcijaństwo i islam
poniekąd wspomagały judaizm w niesieniu światu pogańskiemu światła wiary.
Twierdzi on, że stało się tak "z woli Boga", który chciał doświadczyć "naród
wybrany". Wszystkie te sprawy, dotyczące Jezusa z Nazaretu i idącego po nim
Ismaelity (czyli Mahometa) miały tylko przygotować drogę Mesjaszowi oraz
oczyścić z błędów cały świat, aby razem służył Bogu. Dowodem na to jest, że
cały świat jest obecnie przepełniony ideą Mesjasza, duchem Tory i przykazań.
[5]
"List do Jemeńczyków"[edytuj]To dzieło Majmonidesa zostało napisane około
1172 dla kolonii żydowskiej w Jemenie, która zmuszana była w tym czasie przez
Arabów do przejścia na islam. Jezus wymieniony jest jako jedna (obok św. Pawła
i Mahometa) z osób, usiłujących zmusić Żydów za pomocą podboju i kontrowersji
do porzucenia ich wiary. Jezus nazwany jest nieślubnym synem poganina i
Żydówki, który "omamił" ludzi, że jest prorokiem i Mesjaszem, aby anulować
"prawa Boga" i zniszczyć judaizm. Jego plany starali się udaremnić
"błogosławieni mędrcy", skazując Jezusa. Majmonides podkreśla, że Jezus nie
spełnił proroctw, dotyczących Mesjasza.
Barcelońska dysputa Nahmanidesa[edytuj]W 1263 w Barcelonie, rabin Nahmanides
wziął udział w dyspucie z Pablo Christianim, który twierdził, że może udowodnić
prawdziwość misji Jezusa na podstawie Talmudu i innych dzieł judaizmu.
Nahmanides udowodnił na podstawie tych dzieł, iż misja Jezusa była sprzeczna z
zapowiedziami proroków i niezgodna z wiarą i tradycjami Żydów[6]. Podkreślił,
że Jezus nie przyniósł ludziom pokoju i sprawiedliwości (jak powinien to zrobić
Mesjasz), a wręcz przeciwnie, nasilił wojny i konflikty.
Zwrócił uwagę, że kwestia Mesjasza jest znacznie mniej istotna dla Żydów, niż
chrześcijanie sobie wyobrażają, ponieważ dla Żyda obecne życie w poniżeniu i
ucisku daje więcej zasługi przed Bogiem, niż dałoby życie w "erze pokoju" po
nadejściu Mesjasza.
Komentarze
~Krzysiek masz rację, ale niedługo to będzie zabronione.Może niech poznają 10 przykazań i zasady na których opiera się nasza cywilizacja, zasady, które wiążą się z naszą historią i kształują naszą narodową mentalność.
Pytanie co w zamian - poślę Grodzkie z Biedroniem,Nowicką, aborcja, hedonizm, pederastia, europejskość, wynarodowienie?
Jakie mają być nasze dzieci?
Niedługo zmieszają się z różnymi kulturami, różnymi narodowościami na całym świecie. W co chciałbyś je wyposażyć?
Wybaczmy chrzescijanom co czynia bo nie wiedza jakie swieta swietuja i pielegnuja zwyczaje.
W TEN SPOSOB RODZICE OD MALEGO DZIECKA UCZA POGANSKICH OBYCZAJOW !
U Słowian
jajko związane było z kultem boga słońca,
było symbolem solarnym, symbolem nowego życia, narodzin.[4]
Było również uważane za potężny amulet przeciw czarom i złym mocom, występowało więc w obrzędach wiosennych i ku czci zmarłych.[5]
Z kultury ludowej, w której jajko pełniło rolę talizmanu zabezpieczającego przed złem lub zaklinacza dobrego, symbolu zdrowia i życia, miłości i płodności wyrósł zwyczaj święcenia wielkanocnych pisanek.
W procesie chrystianizacji pisankę włączono do elementów symboliki wielkanocnej.
Nadal jednak w swej pierwotnej symbolice (wynikającej ze słowiańskiej tradycji) jajka zdobione są przed Jarymi Godami, obchodzonymi współcześnie przez rodzimowierców słowiańskich.
Judasz jest , ale w kosciele rzymsko-katolickim !
"Jeszu trafił do piekła,
gdzie obok największych wrogów narodu
żydowskiego, Tytusa i Balaama,
cierpiał wieczyste męki
we wrzących ekskrementach"
- cytat z tekstu w dole .
Jezus w judaizmie
[edytuj]Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.
Artykuł analizuje podstawowe poglądy teologów i historyków judaizmu od I wieku n.e. do dzisiaj.
Judaizm, jako religia znacznie starsza od chrześcijaństwa i o
ustalonej, względnie spójnej tradycji, niewiele uwagi poświęca postaci i misji
Jezusa.
Dla wyznawców judaizmu Jezus (Jeszu, Jeiszu) lub Nazarejczyk (Ha Nocri)
nie jest Mesjaszem,
jego poglądy i misja, według judaizmu rabinicznego
(talmudycznego), nie są zgodne z przepowiedniami proroków; herezją jest dogmat
o boskości Jezusa jako jednej z 3 Osób Trójcy Świętej,
nazywanie Synem Bożym
lub przypisywanie Jezusowi roli pośrednika między Bogiem i ludźmi.
W przeciwieństwie do islamu, judaizm nie uznaje żadnego aspektu działalności
Jezusa i nie uważa go za proroka.
Niektórzy teolodzy judaizmu wątpią,
że Jezus był postacią realną i historyczną
(jest to pogląd podzielany także przez część uczonych, zajmujących się
krytyczną analizą Biblii).
Istnieją grupy wyznaniowe judeochrześcijańskie,
pod nazwą "Żydzi Mesjanistyczni",
łączące judaizm z wiarą w Jezusa jako Mesjasza.
Wyznawcy tego kierunku nie są jednak uznawani za Żydów przez pozostałych wyznawców judaizmu.
Również prawo cywilne państwa Izrael nie uznaje ich za Żydów[1].
Osoba Jeszu (domniemanego Jezusa) została potraktowana w Talmudzie
babilońskim, będącym także polemiką i kontrnarracją wobec Nowego Testamentu,marginalnie.
Urodził się ze związku pozamałżeńskiego Marii i rzymskiego
żołnierza, stacjonującego w Palestynie o imieniu Panthera.
Jako syn nie-Żyda, a przede wszystkim owoc zdrady małżeńskiej był osobą wykluczoną, poza plemieniem
i nie mógł brać udziału w normalnym życiu społeczności (np. w szeregu ważnych obrzędów).
Jednym z głównych oskarżeń pod adresem Jeszu zawartych w źródłach
talmudycznych jest to, że zwiódł lud żydowski.
Za pomocą nieczystych sztuczek i praktyk zmusił go, aby za nim podążył.
Podobnie uzdrowienia nie były efektem
boskości, lecz produktem czarnej magii.
Jako że Jeszu w oczach rabinów był heretykiem i bałwochwalcą, uznali,
że zasłużył na śmierć.
Przestępstwo popełnił nie według prawa rzymskiego, ale
żydowskiego.
Dlatego w Talmudzie znalazł się zapis, że to nie Piłat,
ale rabini
skazali Jeszu na najwyższy i najstraszniejszy przewidziany ówczesnym prawem
żydowskim wymiar kary.
Został rzekomo ukamienowany, a jego ciało powieszono na
drzewie i wystawiono na widok publiczny.
Następnie, przed zapadnięciem zmroku
zdjęto je z drzewa i pochowano.
Według twórców Talmudu zmartwychwstanie nie
miało miejsca.
Jeszu trafił do piekła, gdzie obok największych wrogów narodu
żydowskiego, Tytusa i Balaama, cierpiał wieczyste męki we wrzących ekskrementach
[4].
Mimo to, chrześcijanie na ogół utożsamiali Jeszu z Jezusem i od 1264 wymuszali
na Żydach usunięcie tekstów obraźliwych dla chrześcijaństwa. W 1554 bulla
papieska nakazała usunięcie z Talmudu i innych tekstów judaistycznych
wszystkich odniesień do Jeszu.
Początkowo określenie Nocri oznaczało chrześcijanina, a następnie zaczęto w
judaizmie nazywać Jezusa "Jeszu Ha Nocri" ("Jeszu Nazarejczyk-Chrześcijanin").
W Talmudzie użyte jest również określenie min (apostata, heretyk), ale nie
wiadomo jakiej osoby, ani jakiej sekty dotyczą.
Średniowiecze[edytuj] "Powtórzenie Tory"[edytuj]Majmonides w swoim dziele
"Powtórzenie Tory" ("Miszne Tora") przyznaje, że chrześcijaństwo i islam
poniekąd wspomagały judaizm w niesieniu światu pogańskiemu światła wiary.
Twierdzi on, że stało się tak "z woli Boga", który chciał doświadczyć "naród
wybrany". Wszystkie te sprawy, dotyczące Jezusa z Nazaretu i idącego po nim
Ismaelity (czyli Mahometa) miały tylko przygotować drogę Mesjaszowi oraz
oczyścić z błędów cały świat, aby razem służył Bogu. Dowodem na to jest, że
cały świat jest obecnie przepełniony ideą Mesjasza, duchem Tory i przykazań.
[5]
"List do Jemeńczyków"[edytuj]To dzieło Majmonidesa zostało napisane około
1172 dla kolonii żydowskiej w Jemenie, która zmuszana była w tym czasie przez
Arabów do przejścia na islam. Jezus wymieniony jest jako jedna (obok św. Pawła
i Mahometa) z osób, usiłujących zmusić Żydów za pomocą podboju i kontrowersji
do porzucenia ich wiary. Jezus nazwany jest nieślubnym synem poganina i
Żydówki, który "omamił" ludzi, że jest prorokiem i Mesjaszem, aby anulować
"prawa Boga" i zniszczyć judaizm. Jego plany starali się udaremnić
"błogosławieni mędrcy", skazując Jezusa. Majmonides podkreśla, że Jezus nie
spełnił proroctw, dotyczących Mesjasza.
Barcelońska dysputa Nahmanidesa[edytuj]W 1263 w Barcelonie, rabin Nahmanides
wziął udział w dyspucie z Pablo Christianim, który twierdził, że może udowodnić
prawdziwość misji Jezusa na podstawie Talmudu i innych dzieł judaizmu.
Nahmanides udowodnił na podstawie tych dzieł, iż misja Jezusa była sprzeczna z
zapowiedziami proroków i niezgodna z wiarą i tradycjami Żydów[6]. Podkreślił,
że Jezus nie przyniósł ludziom pokoju i sprawiedliwości (jak powinien to zrobić
Mesjasz), a wręcz przeciwnie, nasilił wojny i konflikty.
Zwrócił uwagę, że kwestia Mesjasza jest znacznie mniej istotna dla Żydów, niż
chrześcijanie sobie wyobrażają, ponieważ dla Żyda obecne życie w poniżeniu i
ucisku daje więcej zasługi przed Bogiem, niż dałoby życie w "erze pokoju" po
nadejściu Mesjasza.
Bardzo fajna inicjatywa! Przecież wszystkie dzieci nasze są! Więcej takich wspólnych przedsięwzieć! Wspólna zabawa to najlepszy sposób na mądrą integrację. Widać, że panie dyrektorki i z przedszkola nr 9 i szkoły specjalnej potrafią zaprzyjaźnić ze sobą maluchy.