Według twórców Talmudu
zmartwychwstanie nie
miało miejsca.
Jeszu trafił do piekła
Jezus w judaizmie
[edytuj]Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.
Artykuł analizuje podstawowe poglądy teologów i historyków judaizmu od I wieku
n.e. do dzisiaj. Judaizm, jako religia znacznie starsza od chrześcijaństwa i o
ustalonej, względnie spójnej tradycji, niewiele uwagi poświęca postaci i misji
Jezusa.
Dla wyznawców judaizmu Jezus (Jeszu, Jeiszu) lub Nazarejczyk (Ha Nocri) nie
jest Mesjaszem, jego poglądy i misja, według judaizmu rabinicznego
(talmudycznego), nie są zgodne z przepowiedniami proroków; herezją jest dogmat
o boskości Jezusa jako jednej z 3 Osób Trójcy Świętej, nazywanie Synem Bożym
lub przypisywanie Jezusowi roli pośrednika między Bogiem i ludźmi. W
przeciwieństwie do islamu, judaizm nie uznaje żadnego aspektu działalności
Jezusa i nie uważa go za proroka.
Niektórzy teolodzy judaizmu wątpią, że Jezus był postacią realną i historyczną
(jest to pogląd podzielany także przez część uczonych, zajmujących się
krytyczną analizą Biblii).
Istnieją grupy wyznaniowe judeochrześcijańskie, pod nazwą "Żydzi
Mesjanistyczni", łączące judaizm z wiarą w Jezusa jako Mesjasza. Wyznawcy tego
kierunku nie są jednak uznawani za Żydów przez pozostałych wyznawców judaizmu.
Również prawo cywilne państwa Izrael nie uznaje ich za Żydów[1].
Osoba Jeszu (domniemanego Jezusa) została potraktowana w Talmudzie
babilońskim, będącym także polemiką i kontrnarracją wobec Nowego Testamentu,
marginalnie. Urodził się ze związku pozamałżeńskiego Marii i rzymskiego
żołnierza, stacjonującego w Palestynie o imieniu Panthera. Jako syn nie-Żyda, a
przede wszystkim owoc zdrady małżeńskiej był osobą wykluczoną, poza plemieniem
i nie mógł brać udziału w normalnym życiu społeczności (np. w szeregu ważnych
obrzędów).
Jednym z głównych oskarżeń pod adresem Jeszu zawartych w źródłach
talmudycznych jest to, że zwiódł lud żydowski. Za pomocą nieczystych sztuczek i
praktyk zmusił go, aby za nim podążył. Podobnie uzdrowienia nie były efektem
boskości, lecz produktem czarnej magii.
Jako że Jeszu w oczach rabinów był heretykiem i bałwochwalcą, uznali, że
zasłużył na śmierć. Przestępstwo popełnił nie według prawa rzymskiego, ale
żydowskiego. Dlatego w Talmudzie znalazł się zapis, że to nie Piłat, ale rabini
skazali Jeszu na najwyższy i najstraszniejszy przewidziany ówczesnym prawem
żydowskim wymiar kary. Został rzekomo ukamienowany, a jego ciało powieszono na
drzewie i wystawiono na widok publiczny. Następnie, przed zapadnięciem zmroku
zdjęto je z drzewa i pochowano. Według twórców Talmudu zmartwychwstanie nie
miało miejsca. Jeszu trafił do piekła, gdzie obok największych wrogów narodu
żydowskiego, Tytusa i Balaama, cierpiał wieczyste męki we wrzących ekskrementach
[4].
Mimo to, chrześcijanie na ogół utożsamiali Jeszu z Jezusem i od 1264 wymuszali
na Żydach usunięcie tekstów obraźliwych dla chrześcijaństwa. W 1554 bulla
papieska nakazała usunięcie z Talmudu i innych tekstów judaistycznych
wszystkich odniesień do Jeszu.
Początkowo określenie Nocri oznaczało chrześcijanina, a następnie zaczęto w
judaizmie nazywać Jezusa "Jeszu Ha Nocri" ("Jeszu Nazarejczyk-Chrześcijanin").
W Talmudzie użyte jest również określenie min (apostata, heretyk), ale nie
wiadomo jakiej osoby, ani jakiej sekty dotyczą.
Średniowiecze[edytuj] "Powtórzenie Tory"[edytuj]Majmonides w swoim dziele
"Powtórzenie Tory" ("Miszne Tora") przyznaje, że chrześcijaństwo i islam
poniekąd wspomagały judaizm w niesieniu światu pogańskiemu światła wiary.
Twierdzi on, że stało się tak "z woli Boga", który chciał doświadczyć "naród
wybrany". Wszystkie te sprawy, dotyczące Jezusa z Nazaretu i idącego po nim
Ismaelity (czyli Mahometa) miały tylko przygotować drogę Mesjaszowi oraz
oczyścić z błędów cały świat, aby razem służył Bogu. Dowodem na to jest, że
cały świat jest obecnie przepełniony ideą Mesjasza, duchem Tory i przykazań.
[5]
"List do Jemeńczyków"[edytuj]To dzieło Majmonidesa zostało napisane około
1172 dla kolonii żydowskiej w Jemenie, która zmuszana była w tym czasie przez
Arabów do przejścia na islam. Jezus wymieniony jest jako jedna (obok św. Pawła
i Mahometa) z osób, usiłujących zmusić Żydów za pomocą podboju i kontrowersji
do porzucenia ich wiary. Jezus nazwany jest nieślubnym synem poganina i
Żydówki, który "omamił" ludzi, że jest prorokiem i Mesjaszem, aby anulować
"prawa Boga" i zniszczyć judaizm. Jego plany starali się udaremnić
"błogosławieni mędrcy", skazując Jezusa. Majmonides podkreśla, że Jezus nie
spełnił proroctw, dotyczących Mesjasza.
Barcelońska dysputa Nahmanidesa[edytuj]W 1263 w Barcelonie, rabin Nahmanides
wziął udział w dyspucie z Pablo Christianim, który twierdził, że może udowodnić
prawdziwość misji Jezusa na podstawie Talmudu i innych dzieł judaizmu.
Nahmanides udowodnił na podstawie tych dzieł, iż misja Jezusa była sprzeczna z
zapowiedziami proroków i niezgodna z wiarą i tradycjami Żydów[6]. Podkreślił,
że Jezus nie przyniósł ludziom pokoju i sprawiedliwości (jak powinien to zrobić
Mesjasz), a wręcz przeciwnie, nasilił wojny i konflikty.
Zwrócił uwagę, że kwestia Mesjasza jest znacznie mniej istotna dla Żydów, niż
chrześcijanie sobie wyobrażają, ponieważ dla Żyda obecne życie w poniżeniu i
ucisku daje więcej zasługi przed Bogiem, niż dałoby życie w "erze pokoju" po
nadejściu Mesjasza.
Komentarze
wina tuska
wina tuska
Krzysiek piekło to masz na ryju
Krzysiek taki jesteś ciemniak że nie potrafisz napisać czegoś swoimi słowami tylko z Wikipedii głupoty wklejasz??
Według twórców Talmudu
zmartwychwstanie nie
miało miejsca.
Jeszu trafił do piekła
Jezus w judaizmie
[edytuj]Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.
Artykuł analizuje podstawowe poglądy teologów i historyków judaizmu od I wieku
n.e. do dzisiaj. Judaizm, jako religia znacznie starsza od chrześcijaństwa i o
ustalonej, względnie spójnej tradycji, niewiele uwagi poświęca postaci i misji
Jezusa.
Dla wyznawców judaizmu Jezus (Jeszu, Jeiszu) lub Nazarejczyk (Ha Nocri) nie
jest Mesjaszem, jego poglądy i misja, według judaizmu rabinicznego
(talmudycznego), nie są zgodne z przepowiedniami proroków; herezją jest dogmat
o boskości Jezusa jako jednej z 3 Osób Trójcy Świętej, nazywanie Synem Bożym
lub przypisywanie Jezusowi roli pośrednika między Bogiem i ludźmi. W
przeciwieństwie do islamu, judaizm nie uznaje żadnego aspektu działalności
Jezusa i nie uważa go za proroka.
Niektórzy teolodzy judaizmu wątpią, że Jezus był postacią realną i historyczną
(jest to pogląd podzielany także przez część uczonych, zajmujących się
krytyczną analizą Biblii).
Istnieją grupy wyznaniowe judeochrześcijańskie, pod nazwą "Żydzi
Mesjanistyczni", łączące judaizm z wiarą w Jezusa jako Mesjasza. Wyznawcy tego
kierunku nie są jednak uznawani za Żydów przez pozostałych wyznawców judaizmu.
Również prawo cywilne państwa Izrael nie uznaje ich za Żydów[1].
Osoba Jeszu (domniemanego Jezusa) została potraktowana w Talmudzie
babilońskim, będącym także polemiką i kontrnarracją wobec Nowego Testamentu,
marginalnie. Urodził się ze związku pozamałżeńskiego Marii i rzymskiego
żołnierza, stacjonującego w Palestynie o imieniu Panthera. Jako syn nie-Żyda, a
przede wszystkim owoc zdrady małżeńskiej był osobą wykluczoną, poza plemieniem
i nie mógł brać udziału w normalnym życiu społeczności (np. w szeregu ważnych
obrzędów).
Jednym z głównych oskarżeń pod adresem Jeszu zawartych w źródłach
talmudycznych jest to, że zwiódł lud żydowski. Za pomocą nieczystych sztuczek i
praktyk zmusił go, aby za nim podążył. Podobnie uzdrowienia nie były efektem
boskości, lecz produktem czarnej magii.
Jako że Jeszu w oczach rabinów był heretykiem i bałwochwalcą, uznali, że
zasłużył na śmierć. Przestępstwo popełnił nie według prawa rzymskiego, ale
żydowskiego. Dlatego w Talmudzie znalazł się zapis, że to nie Piłat, ale rabini
skazali Jeszu na najwyższy i najstraszniejszy przewidziany ówczesnym prawem
żydowskim wymiar kary. Został rzekomo ukamienowany, a jego ciało powieszono na
drzewie i wystawiono na widok publiczny. Następnie, przed zapadnięciem zmroku
zdjęto je z drzewa i pochowano. Według twórców Talmudu zmartwychwstanie nie
miało miejsca. Jeszu trafił do piekła, gdzie obok największych wrogów narodu
żydowskiego, Tytusa i Balaama, cierpiał wieczyste męki we wrzących ekskrementach
[4].
Mimo to, chrześcijanie na ogół utożsamiali Jeszu z Jezusem i od 1264 wymuszali
na Żydach usunięcie tekstów obraźliwych dla chrześcijaństwa. W 1554 bulla
papieska nakazała usunięcie z Talmudu i innych tekstów judaistycznych
wszystkich odniesień do Jeszu.
Początkowo określenie Nocri oznaczało chrześcijanina, a następnie zaczęto w
judaizmie nazywać Jezusa "Jeszu Ha Nocri" ("Jeszu Nazarejczyk-Chrześcijanin").
W Talmudzie użyte jest również określenie min (apostata, heretyk), ale nie
wiadomo jakiej osoby, ani jakiej sekty dotyczą.
Średniowiecze[edytuj] "Powtórzenie Tory"[edytuj]Majmonides w swoim dziele
"Powtórzenie Tory" ("Miszne Tora") przyznaje, że chrześcijaństwo i islam
poniekąd wspomagały judaizm w niesieniu światu pogańskiemu światła wiary.
Twierdzi on, że stało się tak "z woli Boga", który chciał doświadczyć "naród
wybrany". Wszystkie te sprawy, dotyczące Jezusa z Nazaretu i idącego po nim
Ismaelity (czyli Mahometa) miały tylko przygotować drogę Mesjaszowi oraz
oczyścić z błędów cały świat, aby razem służył Bogu. Dowodem na to jest, że
cały świat jest obecnie przepełniony ideą Mesjasza, duchem Tory i przykazań.
[5]
"List do Jemeńczyków"[edytuj]To dzieło Majmonidesa zostało napisane około
1172 dla kolonii żydowskiej w Jemenie, która zmuszana była w tym czasie przez
Arabów do przejścia na islam. Jezus wymieniony jest jako jedna (obok św. Pawła
i Mahometa) z osób, usiłujących zmusić Żydów za pomocą podboju i kontrowersji
do porzucenia ich wiary. Jezus nazwany jest nieślubnym synem poganina i
Żydówki, który "omamił" ludzi, że jest prorokiem i Mesjaszem, aby anulować
"prawa Boga" i zniszczyć judaizm. Jego plany starali się udaremnić
"błogosławieni mędrcy", skazując Jezusa. Majmonides podkreśla, że Jezus nie
spełnił proroctw, dotyczących Mesjasza.
Barcelońska dysputa Nahmanidesa[edytuj]W 1263 w Barcelonie, rabin Nahmanides
wziął udział w dyspucie z Pablo Christianim, który twierdził, że może udowodnić
prawdziwość misji Jezusa na podstawie Talmudu i innych dzieł judaizmu.
Nahmanides udowodnił na podstawie tych dzieł, iż misja Jezusa była sprzeczna z
zapowiedziami proroków i niezgodna z wiarą i tradycjami Żydów[6]. Podkreślił,
że Jezus nie przyniósł ludziom pokoju i sprawiedliwości (jak powinien to zrobić
Mesjasz), a wręcz przeciwnie, nasilił wojny i konflikty.
Zwrócił uwagę, że kwestia Mesjasza jest znacznie mniej istotna dla Żydów, niż
chrześcijanie sobie wyobrażają, ponieważ dla Żyda obecne życie w poniżeniu i
ucisku daje więcej zasługi przed Bogiem, niż dałoby życie w "erze pokoju" po
nadejściu Mesjasza.
Kto powiedział, że Święta Wiekanocne nie mogą być białe? Na takim wiosennym śniegu wszystko wychodzi.Oby tylko było czynne również w święta.
http://www.zlotystok.info/index.html
Witamy Państwa na stronie "Złotego Stoku" w Krzeszowie.
27.03.2013. Ze wzgledu na liczne telefony i oczekiwania narciarzy w czwartek stok bedzie czynny
od 16:00 do 21:00.
Żadna deprecha. Zobaczcie - dzisiaj ponownie otwierają stok w Krzeszowie! Może będzie czynny również w święta? To by była rewelacja!
...a jak w grudniu czasem nie ma śniegu to wszyscy wzdychają "oj- żeby tak jeszcze śnieg spadł i były białe święta.." no i jak chcecie to macie, nawet w marcu. Może na przyszłość lepiej nie narzekać i nie wybrzydzać w grudniu to i wiosna predzej przyjdzie.
oj tam, oj tam. Pojedziemy ze święconką sankami. Oooooo, bardzo dawno tak nie było
w deprechę można popaść-7 miesięcy bez słońca,odechciewa się tej pip...zimy i niech mi nikt nie mówi,że kwiecień plecień....bo nie przeplata tylko ciągle zima
nosz kur*a mać...