„Tango”
Mrożka odkrywane na nowo

W piątkowy wieczór (24 maja) w Spółdzielczym Domu Kultury odbył się premierowy spektakl dramatu Sławomira Mrożka „Tango” (Reż. Maria Bembenek). Swe umiejętności teatralne zaprezentowali aktorzy Teatru „Blagier” i przyjaciele: Agata Bulak, Dawid Młynarski, Joanna Lubera, Maria Trzeciak, Marek Potulski, Krzysztof Czubak, Mirosław Dyjak. Publiczność zapełniła salę po brzegi.

Sławomir Mrożek to oprócz Tadeusza Różewicza najwybitniejszy przedstawiciel dramaturgii współczesnej. Utwór „Tango” w ciągu kilku lat zrobił światową karierę. Do dziś jest wystawiany na wielu scenach świata. Jest dramatem wciąż aktualnym, wraz z mijającym czasem dojrzewa niczym dobre wino. Raz jest groteską, raz przejmującą tragedią. Dla niektórych to opowieść o polskiej mentalności, historia o jednostce w ustroju totalitarnym. Dla innych ważniejszą płaszczyzną jest zawarta w tekście prawda o buncie i konflikcie pokoleń.

„Tango” to także dramat o władzy, poszukiwaniu nowej idei w świecie odwróconych wartości, gdzie ani Bóg, ani miłość nie mają już racji bytu.

Artur – student (Dawid Młynarski), centralna postać utworu buntuje się przeciw rzeczywistości, jaką stworzyli jego rodzice, w której wszystkie normy etyczne, obyczajowe, estetyczne, jakie regulują ludzkie postępowanie zostały odrzucone. Chce przywrócić na nowo ład i porządek. W tym celu planuje małżeństwo z Alą (Agata Bulak). Jednak w ostatecznym rozrachunku ponosi klęskę i zostaje zabity przez prymitywnego Edka.

„Tango” zaprezentowane przez Teatr „Blagier” to kolejna godna uwagi odsłona ponadczasowego dramatu. Spektakl pokazuje, że da się jeszcze obejrzeć teatr, w którym najważniejsze jest słowo a nie „wata słowna” i multimedia. Jest interesujący na wielu płaszczyznach: dobrze zorganizowanej przestrzeni scenicznej, żywiołowej gry aktorskiej (grali nie tylko Ci, którzy mieli do wypowiedzenia daną kwestię, ale wszyscy pozostali, zgromadzeni wówczas na scenie, ani na chwilę nie przestawali grać, wykorzystując mimikę, gest).

Miłośnicy talentu Mrożka mogli zobaczyć w Stalowej Woli „kawałek” dobrego teatru.

Nie zabrakło, więc owacji na stojąco.