Wiolonczela zabrzmiała w Klasztorze

30 lipca w Klasztorze Braci Mniejszych Kapucynów w ramach XXIII Festiwalu Muzycznego wystąpiła Urszula Mizia (wiolonczela) i Dan Lonngvist z Finlandii (organy).

Robert Grudzień, prowadzący koncert postać wiolonczelistki przybliżył zgromadzonym w słowach:

„Urszula Mizia to wytrawna wiolonczelistka, pedagog, organizator życia muzycznego. Uprawia ożywioną działalność artystyczną, współpracuje z orkiestrami i zespołami kameralnymi. Koncertuje w kraju i poza jego granicami”.

Sylwetka organisty również zaprezentowana została słuchaczom:

„ Dan Lonngvist, absolwent Akademii Muzycznej Sibeliusa w Helsinkach, gdzie ukończył wydział organów muzyki kościelnej specjalizuje się w repertuarze klasycznym, szczególnie w muzyce dawnej. Obok działalności koncertowej zajmuje się pedagogiką." Wiolonczela – instrument niezwykły

Początki wiolonczeli sięgają XVI wieku. Instrument podobnie jak inne z tej rodziny - skrzypce, czy altówka wyewoluował z violi da braccio. Pierwszy raz wiolonczela wspominana jest przez Martina Agricolę w 1529. Pisze on o niej jako o basowym instrumencie smyczkowym posiadającym trzy struny. W innych pismach z tego okresu mówi się też o czterostrunowej wersji. Pierwszym znanym twórcą wiolonczel był Nicola Amati, jednak dopiero jego uczeń, słynny Antonio Stradivari, stworzył standard instrumentu obowiązujący do dziś. Między innymi ustalił jej długość na 29 1/2 cala (75 cm) o dwa cale mniej niż wiolonczeli Amatiego (80 cm).

Na wiolonczeli gra się siedząc, obejmując kolanami pudło rezonansowe, które dodatkowo oparte jest nóżką o ziemię. Gryf wznoszący się pionowo w górę znajduje się na wysokości przedramienia i ramienia. Wiolonczela posiada piękne, niskie, melancholijne brzmienie, choć w wysokim rejestrze brzmi jasno, czasem nawet „błyskotliwie”. Będąc częścią kwartetu smyczkowego, orkiestry kameralnej i symfonicznej jest także ważnym instrumentem solowym. Od czasów baroku do współczesności powstała olbrzymia liczba utworów muzycznych specjalnie na wiolonczelę.

Muzyka i słowo

Usłyszeliśmy m. in. kompozycje Luigiego Boccheriniego, Roberta Schumanna, Johanna Sebastiana Bacha, Edwarda Elgara, Witolda Lutosławskiego. Towarzyszyła im melancholia, nostalgia, ale też ekspresja. Utwory muzyczne przeplatane były krótkim słowem Prowadzącego, o każdym z kompozytorów, okoliczności powstania arcydzieł. Soczysta, bardzo śpiewna barwa dźwięku wiolonczeli wzbudziła zachwyt zgromadzonych.

Pojawiła się też specjalna dedykacja z racji zbliżającej się rocznicy powstania warszawskiego.

Owacji nie brakowało.

BU VIDEO Siwy

Materiał video

Przewiń do komentarzy