Szkoła z 220 letnia tradycją

Naprawdę najstarszą szkołą w Stalowej Woli jest Publiczna Szkoła Podstawowa nr 9 i jest to wynikiem zawiłości dziejowych. Historia stałego szkolnictwa rozwadowskiego rozpoczyna się w 1793 r. wraz z założeniem elementarnej jednoklasowej szkoły. Uczono w niej katechizmu w języku ojczystym, czytania i pisania oraz rachunków, a metody nauczania ćwiczyły przede wszystkim pamięć. W 1869 na mocy ustaw rządowych wprowadzających obowiązek szkolny szkoła została przemianowana na ludową i wprowadzono w niej narodowy język nauczania.

W roku 1874 zakończyła się kuratela duchowieństwa nad rozwadowską szkołą, po czym przeszła ona pod zarząd władz świeckich. Szkolnictwo ludowe zostało upaństwowione. W latach 80-tych XIX wieku w szkole pracowało dwóch nauczycieli. W latach 1892 i 1894 wybuchające w miasteczku pożary zniszczyły mieszkanie kierownika szkoły, zbiory biblioteczne, a w końcu również budynek szkolny (sprzęty zdołano uratować). W 1895 r. ówczesny kierownik szkoły, Józef Leszczyński zakłada szkolną kronikę.

Po kolejnym pożarze Rozwadowa mieszczanie w 1896 r. wspólnym wysiłkiem wznieśli piętrowy budynek w centrum miasta składający się z sześciu izb lekcyjnych i mieszkania dla kierownika szkoły. 1 września 1897 r. dwuklasowa szkoła ludowa w Rozwadowie została podniesiona do rangi czteroklasowej. Pracowało tu troje nauczycieli, później ich liczba powiększała się.

1 września 1907 r. czteroklasowa szkoła została przekształcona na pięcioklasową , a kierownikowi szkoły decyzją ministra oświaty nadano tytuł dyrektora.

Pierwsza wojna światowa zakłócała funkcjonowanie szkoły. Dopiero od października 1917 r. nauka odbywała się w przepisowej liczbie godzin.

W myśl dekretu Naczelnika Państwa o obowiązku szkolnym w 1919 ustanowiona zostaje w Rozwadowie polska szkoła powszechna. W 1924 r. rozporządzeniem kuratorium Okręgu Szkolnego we Lwowie szkoła pięcioklasowa została przekształcona w powszechną siedmioklasową szkołę mieszaną. W tym czasie rozwadowski rejon szkolny obejmował około 138 km kwadratowych (10 dużych wsi i przysiółków).

Podobnie jak i dziś szkoła miała swoich „sponsorów”. W 1899 r. gmina katolicka ofiarowała 50 zł na zakup przyborów i pomocy szkolnych. W 1911 r. Rada Szkolna Krajowa przysłała dla tutejszej szkoły zbiór okazów i pomocy do nauki fizyki chemii oraz historii naturalnej ( czyli dzisiejszej biologii). Dochód przeznaczany na potrzeby szkolne przynosiły organizowane w lasku na „Młodyniu” pikniki i zabawy.

W 1928 z inicjatywy kierownictwa szkoły utworzono „Komitet Opieki Dziecka” ( jego idea przypominała dzisiejszy Komitet Rodzicielski). Komitet ów zajmował się współpracą rodziców ze szkołą w sprawach wychowania dzieci, pomagał także w urządzaniu imprez rozrywkowych dla dzieci, czasami dla dorosłych. Imprezy te przynosiły dochód, który przeznaczano na potrzeby szkoły, zakup pomocy naukowych, dożywianie dzieci. Fundusze uzyskiwane z przedstawień teatralnych przeznaczano na prezenty mikołajowe dla biednych dzieci. W szkole działał chór, który uświetniał uroczystości szkolne. Chór ten w czerwcu 1933 r. zajął I miejsce na konkursie „Święto Pieśni” w Nisku. W 1933 założono męską i żeńską drużynę harcerską i urządzono 2 świetlice. W 1934 r. w rozwadowskiej szkole zorganizowano Ośrodek Pedagogiczny, świadczący usługi w zakresie poradnictwa dla nauczycieli Rozwadowa , Radomyśla, Jastkowic, Grębowa i Zaleszan.

W latach 30-tych do szkoły uczęszczało tak wielu uczniów z Rozwadowa i okolic, że dyrekcja musiała wynajmować pomieszczenia do nauki u właścicieli okolicznych domów. W związku z tym, na wniosek Komitetu Rodzicielskiego zapadła decyzja o rozbudowie szkoły. 5 września 1938 r. oddano do użytku dobudowane sale lekcyjne przy budynku głównym.

W okresie poprzedzającym wybuch II wojny światowej szkoła w Rozwadowie, jako jedna z nielicznych w powiecie tarnobrzeskim, była pełną siedmioklasową. Była to szkoła powszechna III stopnia, z 11 nauczycielami, licząca 624 uczniów. Jej pełna nazwa brzmiała „Siedmioklasowa Publiczna Szkoła Powszechna w Rozwadowie”.

W czasie II wojny światowej szkoła funkcjonowała, ale oficjalny program nauczania był bardzo okrojony: zawierał po prostu naukę czytania, pisania i rachunków.

W latach 50-tych realizacja programu dydaktycznego odbywała się w miarę rytmicznie, w oparciu o programy nauczania opracowane przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania. Szkoła zasłynęła z tego ,że przygotowała bardzo interesujące programy artystyczne. Była to niewątpliwie zasługa nauczycieli zwłaszcza Marii Grodeckiej prowadzącej zespół taneczny i Władysława Niezgody opiekuna mandolinistów ( kółko powstało19 marca 1953 ).

W roku szkolnym1953/54 powstaje kółko techniczne, którym opiekuje się Marian Rybotycki. Wydział Oświaty w Tarnobrzegu wyposaża szkołę w warsztat stolarski i narzędzia do obróbki drewna i metalu.

W roku szkolnym 1954/55 powstało przy szkole kółko modelarstwa lotniczego, założone przez Stanisława Lewickiego. W szkole powstały dwie drużyny harcerskie: żeńska im. Królowej Jadwigi , którą prowadziła druhna Jadwiga Ptaszek i męska im. Stefana Czarnieckiego, której opiekunem był druh Tadeusz Krupski.

Coraz częściej organizowane są wycieczki turystyczno-krajoznawcze do Warszawy, Krakowa, Łańcuta, Sandomierza. Młodzież szkolna kilkakrotnie udaje się do Zakładowego Domu Kultury, by oglądać sztuki dramatyczne wystawiane przez stalowowolski zespół teatralny. W szkole organizowane są też konferencje samokształceniowe kierowników szkół i nauczycieli. W 1956 r. powstają kółka: dekoratorskie ( prowadzi pan Sabin Budzynowski), introligatorskie (opiekun pan Józf Gumieniak), recytatorskie (opiekun pani Stanisława Czarnota).

W czasach sprawowania funkcji dyrektora przez Józefa Bolkę nastąpiła dalsza rozbudowa szkoły budynku szkoły. Funkcjonowała również przez 15 lat Szkoła Podstawowa dla Pracujących.

19 listopada 1967r. oddano do użytku pięć sal lekcyjnych i salę rekreacyjną Przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego pan Stanisław Serafin przedstawił plan instalacji centralnego ogrzewania, sieci wodno-kanalizacyjnej i budowy sali gimnastycznej. Na wszystkie te inwestycje była dokumentacja techniczna i zapewnione środki finansowe.

W roku 1967-68 zorganizowano przy szkole ognisko przedszkolne, które prowadziła Maria Gamradzka. W dalszym ciągu organizowano kursy ogólnokształcące dla dorosłych z zakresu siedmiu klas szkoły podstawowej. Zakończą się one w1973 r., kiedy zniknie zapotrzebowanie na tego typu działalność.

9 grudnia 1973 r. zapadła decyzja o przyłączeniu Rozwadowa do Stalowej Woli. W związku z tym szkoła dołączyła do grona stalowowolskich szkół podstawowych, otrzymując nr kolejny 9. Rok szkolny 1974/75 to rok kapitalnego remontu budynku szkolnego. Dzięki usilnym staraniom dyrektor szkoły p. Stanisławy Paterek w szkole instaluje się centralne ogrzewanie, zakłada sieć wodno-kanalizacyjną oraz wykonuje elewację budynku. Trwają też prace wykończeniowe przy sali gimnastycznej i domu nauczyciela. W grudniu prace zostały zakończone. Dzieci mogły już odbywać zajęcia z wychowania fizycznego w dobrze wyposażonej sali gimnastycznej. W czerwcu 1977 r. przy szkole zaczęło działać schronisko młodzieżowe , które pod kierownictwem Zbigniewa Krasonia zajęło I miejsce w centralnym Konkursie Współzawodnictwa Schronisk Młodzieżowych.

Przez lata funkcjonował w szkole PTSM. Organizowano wiele ciekawych rajdów i wycieczek. Intensywnie działał w nim Wiesław Szymankiewicz.

Lata 1984-87 upływały pod znakiem przygotowań do nadania szkole imienia Jana Kochanowskiego. 6 czerwca 1987 r. odbyło się uroczyste wręczenie sztandaru i patronem został Jan Kochanowski.

W kolejnych latach praktycznie co roku szkoła była stopniowo unowocześniana. Na potrzeby szatni zaadaptowano pomieszczenie, ze ścian budynku usunięto zawilgocenia. Remontowane były: klatka schodowa, pokój nauczycielski, sanitariaty, hole. Świetlica zyskała nowe posadzki, instalację elektryczną, pojawiła się kolejna sala komputerowa. Wiele tych i późniejszych remontów możliwych było dzięki pomocy, pracy i poświęceniu rodziców wspierających szkołę. Przez wszystkie lata działalności szkoła mogła poszczycić się sukcesami dydaktycznymi. Jej uczniowie brali udział w konkursach artystycznych, sportowych i naukowych. 1 września 1999 r. szkoła obok Gimnazjum nr 6 weszła w skład Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 6.

W latach 2001 – 2007 funkcjonowała jako osobna Publiczna Szkoła Podstawowa nr 9.

Od 1 września 2007 roku wchodzi w skład Zespołu Szkół nr 4 w Stalowej Woli.