Wystawa - Anna Bilińska. Kobieta.

Muzeum Regionalne w Stalowej Woli zaprasza na wystawę malarstwa "Anna Bilińska. Kobieta".

Anna Bilińska to intrygująca i tragiczna postać. Żyła zaledwie 36 lat, a zdążyła zdobyć międzynarodowe uznanie w dziedzinie zdominowanej dotąd przez mężczyzn. Ta wszechstronnie utalentowana malarka z drugiej połowy XIX w. była pierwszą polską artystką, która zyskała sławę w Paryżu. Mistrzyni portretu, malowała także martwe natury, sceny rodzajowe i pejzaże, wpisując się w nurt europejskiego realizmu. Podziwiali jej wystawy i kupowali obrazy koneserzy we Francji, Niemczech, Anglii, USA.

Ekspozycja prezentowana w Stalowej Woli to pierwsza retrospektywna wystawa prac tej autorki, przygotowana przez krakowskie Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha. Znalazły się na niej doskonałe psychologiczne, drobiazgowe portrety kobiet i mężczyzn, studia z natury i pejzaże. Zbiór kilkudziesięciu prac Bilińskiej uzupełniony został o kilka obrazów jej koleżanek, nakreślając w ten sposób środowisko kobiet malarek końca XIX wieku.

Anna Bilińska urodziła się w 1857 roku w Złotopolu na Ukrainie, zmarła w 1893 w Warszawie. Wszechstronnie utalentowana, początkowo pobierała prywatne lekcje u Elwira Andriollego, następnie studiowała w warszawskim konserwatorium muzycznym (1875), a w wieku dwudziestu lat zapisała się na kurs rysunku i malarstwa do prywatnej szkoły Wojciecha Gersona, gdzie zaprzyjaźniła się z Klementyną Krassowską, Marią Gażycz i Zofią Stankiewiczówną. W roku 1882 rozpoczęła studia w pracowni dla kobiet w paryskiej Académie Julian, uczęszczając dodatkowo do pracowni Oliviera Mersona. Wielokrotnie nagradzana podczas szkolnych wystaw, obracała się w środowisku polskiej emigracji. Najtrudniejszym okresem w życiu artystki były lata 1884–1886, kiedy Bilińska boleśnie przeżyła śmierć bliskich jej osób: ojca, przyjaciółki, wreszcie – narzeczonego, malarza Wojciecha Grabowskiego.

W roku 1887, wraz z wystawieniem brawurowego Autoportretu na paryskim Salonie, nastąpił przełom w jej karierze. Nagrodzony srebrnym medalem obraz zebrał znakomite recenzje, a artystka zyskała międzynarodowe uznanie.

W czerwcu 1892 roku Anna Bilińska poślubiła doktora nauk medycznych Antoniego Bohdanowicza, z którym zamieszkała w Warszawie w styczniu 1893, gdzie planowała otworzyć szkołę malarską dla kobiet. Tam też zmarła 8 kwietnia w wieku zaledwie 36 lat, pozostawiając po sobie intrygujące, rozproszone oeuvre ilustrujące rozmaite zainteresowania i poszukiwania artystki. Bilińska dużo wystawiała: jej prace były eksponowane w Paryżu, Londynie, Berlinie, Monachium, Grenoble, Roanne, w Stanach Zjednoczonych oraz w Polsce (w Warszawie i Krakowie).

Była artystką świadomie budującą swoją karierę, przez to nowoczesną i otwartą. Ceniona za niezwykłą sprawność i dojrzałość warsztatową, popartą ogromnym wyczuciem koloru. W zdominowanym przez mężczyzn środowisku artystycznym Bilińska odnalazła się dzięki bezkompromisowej miłości malarstwa. Utrzymywała się ze sprzedaży swoich prac, dlatego też jej twórczość jest rozproszona w wielu krajach europejskich i w Stanach Zjednoczonych.

Wystawę można obejrzeć od 27 października do 8 grudnia 2013. pon. 8-15, wt. 8-28, śr., czw., pt. 8-15, niedz. 16-19, sob. nieczynne