Czym dla Polski jest ukraińska rewolucja

Jakie zagrożenia dla Polski, szczególnie istotne dla naszego regionu, najbliżej sąsiadującego z Ukrainą, niosą rewolucyjne wydarzenia na Majdanie w Kijowie? Temu zagadnieniu, połączonemu z głęboką analizą historyczną antagonizmów polsko-ukraińskich, poświęcone było spotkanie (7 lutego) z ks. Isakowiczem-Zaleskim.

Ks. - uznawany przez przeciwników za kontrowersyjnego, a przez zwolenników za jedynie wyrazistego i odważnie szczerego w swoich wypowiedziach - czy to dla „Gazety Polskiej” czy w książkach poświęconych lustracji i ludobójstwu na Kresach - chciał założyć się o skrzynkę... coca-coli, że dzisiejsi opozycjoniści z placu Niepodległości w Kijowie po dorwaniu się do władzy rzucą się sobie nawzajem do gardeł. - Nie łudźmy się, że oni pójdą razem. Tam tylko czekać, kto kogo zażyje z mańki, jak to mówią - żartował w Stalowej Woli, w Bibliotece Międzyuczelnianej, gdzie odbyło się spotkanie zorganizowane przez prezydenta miasta Andrzeja Szlęzaka, który zresztą je poprowadził.

Skąd ten brak optymizmu u księdza Zaleskiego w przewidywaniu tego, jak i czym (także dla Polski) może skończyć się rewolucyjny przewrót u naszych wschodnich sąsiadów, próbujących wyzwolić się spod dominacji Kremla i Putina? Ano właśnie stąd, że ks. doskonale pamięta jak skończyło się to, co w 2004 roku działo się w Kijowie w czasie pomarańczowej ewolucji. A widział to na własne oczy, bo akurat przyjechał tam do rodziny i z pomocą humanitarną. I dziś entuzjastom wydarzeń w Kijowie, odmieniającym przez wszystkie przypadki słowo: rewolucja, przypomina, że wszystkie rewolucje kończyły się na ogół wewnętrznymi jatkami. - Do gardeł skoczyli sobie także liderzy tzw. pomarańczowej rewolucji w 2004 r. na Ukrainie: Wiktor Juszczenko i Julia Tymoszenko. Obyło się bez rozlewu krwi, ale ich wzajemna nienawiść zniszczyła owoce przemian. Jaki więc jest scenariusz dla naszych wschodnich sąsiadów? Mam nadzieję, że skompromitowany Wiktor Janukowycz wreszcie odejdzie, ale liderzy Majdanu, niestety, rzucą się sobie do gardeł. Pytanie tylko, kto swoich kolegów zaatakuje pierwszy, bokser Witalij Kliczko, który nawet dobrze nie potrafi mówić po ukraiński, czy lider nazistowskiej „Swobody” Ołeh Tiahnybok? - wyjaśniał zebranym.

Sporo uwagi poświęcił przyczynom i przemilczanym faktom ludobójstwa dokonanego przez nazistów ukraińskich z UPA i SS Galizien na Lubelszczyźnie i w Małopolsce Wschodniej, w tym też na terenach obecnego Podkarpacia (zresztą wspomniany Ołeh Tiahnybok już w ukraińskich mediach wypowiadał się o przywróceniu Ukrainie Przemyśła i okolic). Ks. Zaleski przypomniał też rzeź na Wołyniu i tu podziękował prezydentowi Stalowej Woli za wsparcie finansowe rekonstrukcji Rzezi Wołyńskiej, która w lipcu ubiegłego roku odbyła się w Radymnie. Po co przypominać te fakty w okresu II wojny światowej w kontekście współczesnych, zmieniających się właściwie z dnia na dzień wydarzeń na Ukrainie? - Bo dopóki do głosu na Majdanie nie doszli tam nacjonaliści, powiewający takimi samymi flagami i skandujący te same hasła, co odpowiedzialni za ludobójstwo na Kresach członkowie UPA, sprzeciw wobec skompromitowanej, ale legalnie wybranej władzy, miał pokojowy charakter. Taki, jaki można by porównywać z wydarzeniami w Polsce przed 1989 rokiem. Mu, Polacy nie sięgaliśmy po butelki z benzyną, kiedy władza ludowa wystawiała przeciwko strajkującym czy demonstrantom czołgi i wojsko. A tam próbuje się dokonać puczu, a mocnym ramieniem opozycji - o czym nasi politycy pchający się do Kijowa, aby promować siebie i swój interes polityczny albo interes Unii Europejskiej - są właśnie bardzo niebezpieczni, rosnący w siłę banderowcy. Nacjonaliści ukraińscy, których teraz sławi się na Majdanie, byli antysemitami odpowiedzialnymi za zagładę Żydów! A kiedy rozprawili się z Żydami, w następnej kolejności byli Polacy. Dlatego naprawdę dziwię się wszystkim polskim politykom, nie tylko z rządu, ale też z PiS, że w ślepym pędzie przed zbliżającą się kampanią wyborczą wykrzykują na Majdanie w Kijowie "sława Ukrainie, herojam sława" i nie zastanawiają się, albo nie chcą wiedzieć, o jakich to naprawdę bohaterów, herojów ukraińskich chodzi? Czy o Stefana Banderę, mającego także polską krew na rękach, czy o takiego na przykład Symona Petlurę, który w czasach Piłsudskiego dużo dobrego zrobił dla zgodego współżycia naszych narodów. Ja wiem, że chodzi o tego pierwszego. I jeżeli "sławę" krzyczą im polscy politycy, to tak samo jakby mieli krzyczeć "Heil Hitler".

W czasie swoich spotkań ks. Zaleski zawsze przypomina, że jest nie tylko publicystą prawicowego pisma i duchownym prowadzącym instytucje pomocowe św. Brata Alberta (to inne Towarzystwo niż to działające w Stalowej Woli), ale również historykiem i autorem książek. Najnowsza to "Personalnik subiektywny". - Opisuję w nim postacie z różnych środowisk, które poznałem osobiście. Jest tu też stalowowolanin Jarosław Potasz, jeden z szefów TVN-u - powiedział nam ks. Zaleski.

Jak przypomina w Encyklopedii Solidarności Ewa Kuberna, J. Potasz w 1989 założył Garmont Sp. z o.o., potem zaś był dyr. wydawnictwa i członkiem zarządu w „Gazecie Krakowskiej”. "Od; w 1993 współorganizator (z Wojciechem Szczerbą, Bogusławem Ziębą i Mieczysławem Gilem) TV Wisła (od 1994 koncesja na nadawanie na terenie Polski Południowej; w 1977 wykupiona przez TVN); od 1995 dyr. do spraw produkcji programów TVN" - czytamy w Encyklopedii.

A o swojej najnowszej książce ks. Isakowicz-Zaleski pisze tak na blogu: "Nie żyję jeszcze zbyt długo, bo zaledwie 57 lat. Urodziłem się i wychowałem w Krakowie, a od ćwierć wieku mieszkam i pracuję w Radwanowicach. Jednak posługa duszpasterska i działalność społeczna zaprowadziły mnie do wielu innych miejscowości, także poza granicami kraju. Dzięki temu na mojej drodze dane mi było spotkać osoby z bardzo różnych środowisk. (...) Ta książka jest czymś na kształt pamiętnika osobowego, a ponieważ – jest to moje bardzo subiektywne spojrzenie ‒ dlatego nosi tytuł: Personalnik subiektywny. (...) Świadomie nie wspominam osób, o których musiałbym napisać wyłącznie źle; wyjątek stanowią tylko politycy i celebryci. Za wszystkie słowa i oceny biorą na siebie pełną odpowiedzialność. Przepraszam za ewentualne nieścisłości w opisie zdarzeń, bo pamięć ludzka bywa czasami zawodna".

Po spotkaniu ks. Zaleski podpisywał autografy, ale czasu na dyskusje zbyt wiele nie było, gdyż jeszcze tego samego wieczoru miał być w Krakowie. Ale jednak ks. Isakowicz-Zaleski jest bardzo pracowitym człowiekiem i już skomentował pobyt w Stalowej Woli na swim blogu. "Wczoraj pierwsze spotkanie odbyło się w Bibliotece miejskiej w Stalowej Woli. Zapraszającym i prowadzącym był prezydent Andrzej Szlęzak. Zaskoczyła mnie ogromna frekwencja, prawie 250 osób. Sala była tak nabita, że część osób w ogóle nie weszła. Była nawet spora grupa głuchoniemych ze swoim tłumaczem migowym" - pisze ksiądz Zaleski, i dalej dodaje: "Trzeba zaznaczyć, że niektóre osoby próbowały storpedować to spotkanie. Jedni z zawiści do prezydenta (sprawuje on trzecią kadencję), drudzy z lęku przed niewygodną prawdą o ludobójstwie dokonanym przez UPA, która tak bardzo czczona jest przez część uczestników Majdanu. Udziału w dyskusji (zresztą nie po raz pierwszy) odmówił Piotr Tyma, szef Związku Ukraińców w Polsce oraz jeden z Ukraińców, zatrudniony na KUL jako profesor. Na zaproszenie nie odpowiedział europoseł Paweł Kowal, zagorzały zwolennik skompromitowanego Wiktora Juszczenki. Dawniej kształtował on tzw. politykę wschodnią PiS, dziś jest przybocznym Jarosława Gowina".