Kościół św. Anny został wyróżniony

Konkurs Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pod hasłem "Zabytek Zadbany" rozstrzygnięty.

„Zabytek Zadbany” jest corocznym konkursem ogłaszanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Nadzór nad konkursem sprawuje Generalny Konserwator Zabytków. Celem jest promocja opieki nad zabytkami, w tym propagowanie najlepszych wzorów konserwacji, utrzymania i zagospodarowania zabytków.

Jury konkursu przyzna nagrody w kilku kategoriach, tj.: utrwalenie wartości zabytkowej obiektu, rewaloryzacja przestrzeni kulturowej i krajobrazu (w tym założenia dworskie i pałacowe), adaptacja obiektów zabytkowych w kategoriach specjalnych: architektura i konstrukcje drewniane oraz architektura przemysłowa i dziedzictwo techniki. W każdej kategorii nominowane są cztery zgłoszenia, z których Jury wyłania jednego laureata, zaś trzy pozostałe otrzymują wyróżnienia. Laureaci otrzymują dyplomy oraz tablice do oznaczenia zabytku, wyróżnieni natomiast dyplomy.

W tym roku w do konkursu zgłoszono 75 obiektów z 15 województw. Wśród nich znalazły się 3 zabytki z Podkarpacia: Wieża mieszkalno-obronna z umocnieniami bastionowymi w Rzemieniu (nominowana w kategorii Rewaloryzacja przestrzeni kulturowej i krajobrazu), Kościół cmentarny Świętej Anny w Zaklikowie (powiat stalowowolski- nominowany w kategorii specjalnej "Architektura i konstrukcje drewniane") oraz Bieszczadzka Kolejka Leśna (nominowana w kategorii specjalnej "Architektura przemysłowa i dziedzictwo techniki)".

Podczas obchodów Międzynarodowego Dnia Ochrony Zabytków, którego organizatorem był Narodowy Instytut Dziedzictwa wraz z Miastem Żyrardów, jury konkursu „Zabytek Zadbany” ogłosiło listę nominowanych i wyróżnionych obiektów.

W Kategorii specjalnej D - Architektura i konstrukcje drewniane wyróżnienie otrzymał Kościół cmentarny Świętej Anny w Zaklikowie, którego właścicielem jest Parafia Rzymskokatolicka Świętej Anny w Zaklikowie. Podczas oficjalnej gali wyróżnienie osobiście odebrał Burmistrz Zaklikowa Zdzisław Wójcik.

Kościół z około 1580 roku (wzmiankowany w 1592 roku), remontowany wielokrotnie od XVIII do XX wieku. Prace remontowo-konserwatorskie wpłynęły pozytywnie na stan techniczny obiektu, odbiór estetyczny oraz zachowanie autentycznej substancji zabytkowej.