Zbieranie nakrętek to tak niewiele

Stowarzyszenie Dobro Powraca zachęca do zbierania plastikowych nakrętek, które mogą pomóc 2- letniej dziewczynce chorej na zespół Downa oraz zespół Westa.

Mieszkańcy Stalowej Woli już kilkakrotnie zbierali nakrętki, dzięki którym można było pomóc różnym osobom potrzebującym. Z pomocy skorzystała m.in. 16-letnia Jola z Wólki Tanewskiej, która otrzymała protezę nogi, udało się uzbierać także wystarczającą ilość nakrętek dla Ani uczęszczającej do jednego ze stalowowolskich gimnazjów, by mogła wyjechać na 2-tygodniowy turnus rehabilitacyjny. Dotychczas kilka edycji akcji z nakrętkami w roli głównej prowadziło Centrum Wolontariatu i Inicjatyw Obywatelskich w Stalowej Woli.

Tym razem zbieraniem nakrętek zajęło się Stowarzyszenie Dobro Powraca. Nakrętki zbieramy dla 2-letniej Emilki z Tarnobrzega, która ma zespół Downa oraz zespół Westa. Dziecko mimo, że na świecie jest tak krótko, wiele już wycierpiało. Rodzicie zwrócili się o pomoc do mieszkańców Stalowej Woli za pośrednictwem Stowarzyszania Dobro Powraca.

Każdy, kto chciałby pomóc dziewczynce może pozostawić nakrętki w siedzibie Stowarzyszenia – METALOWIEC, ul. 1 Sierpnia 12 – 3 piętro. Więcej informacji można uzyskać dzwoniąc pod numer tel. 503-603-676.

List rodziców

Dzień dobry

Nazywam się Edyta Galek i jestem mamą Emilki. Zwracam się z gorącą prośbą o pomoc w zbieraniu nakrętek dla naszej córki. Wraz z mężem i dziećmi mieszkamy w Tarnobrzegu. Emilka 18 kwietnia skończyła dwa latka. Jeszcze przed przyjściem na świat Emilki dowiedzieliśmy się, że malutka będzie miała zespół Downa. Już wtedy podjęliśmy starania aby zaraz po porodzie zacząć wspomaganie rozwoju Emilki. Jako miesięczne dzieciątko rozpoczęła rehabilitację, a jak skończyła pięć miesięcy, już chodziliśmy na zajęcia w ramach wczesnego wspomagania. Emilka rozwijała się jak każde zdrowe dziecko do grudnia 2012 r. i wtedy nastąpił zastój. Tłumaczyliśmy sobie, że każde dziecko taki etap przechodzi, gdzie troszkę zwalnia. Niestety, w styczniu 2013 nastąpiło pogorszenie i cofnięcie się Emilki w rozwoju. Wtedy też zdiagnozowano w Rzeszowie zespół Westa – padaczkę lekooporną. Emilka dostała leki, które dodatkowo ją otępiły i nie pomagały na napady. Już po dwóch tygodniach trzeba było dawki leków zwiększyć. Niestety nic nie pomagało, a to co udało nam się do tej pory wypracować przez rehabilitację bezpowrotnie straciliśmy. W sierpniu 2013r. podjęliśmy decyzję o leczeniu Emilki sterydami. Niestety i ta terapia zawiodła, a doszły do tego skutki uboczne. We wrześniu lekarz prowadzący Emilkę kazał nam zwiększać dawkę leku doprowadzając do przedawkowania. Emilka nie reagowała na otoczenie, na rodziców. Nie sygnalizowała głodu, pragnienia ani niezadowolenia. Przez cały ten czas od grudnia 2012 Emilka się nie uśmiechnęła ani razu. Wszyscy lekarze rozkładali ręce, a my, rodzice szukaliśmy. Napady dochodziły do 100 dziennie. Emilka była nieobecna, bo napady nie pozwalały jej funkcjonować. 28 stycznia 2014 w życie Emilki wprowadziliśmy dietę ketogenną. Jesteśmy pod opieką CZD w Warszawie.

Dziękuję

Edyta Galek