Syndyk masy upadłości czy prezydent?

Czy zastanawialiście się, dlaczego człowiek, którego działania zmierzają do kompletnej dewastacji charakteru i potencjału naszego miasta, zarządza nim nieprzerwanie przez trzy kolejne kadencje?

Czy bezpardonowa determinacja z jaką realizuje swoje "wizje" i ich konsekwencje dla Stalowej Woli nie wywołują u was reakcji odruchowego protestu? Tak? Więc witamy w klubie "przebudzonych" z dwunastoletniego letargu.

Według najnowszego spisu, wykonanego w związku z "ustawą śmieciową", Stalową Wolę zamieszkuje niespełna 49 tysięcy mieszkańców. Zaskoczeni? Chyba nie, bo zjawisko depopulacji trwa u nas już od dobrej dekady, a jego widoczne gołym okiem skutki rażą dosłownie wszędzie. Wyludnione ulice i martwe skwery, cisza i spokój w najbardziej niegdyś ruchliwych punktach miasta, to przygnębiający obraz zmian, jakie zaszły w Stalowej Woli. Tu nie trzeba fachowej analizy by ustalić przyczynę masowego eksodusu stalowowolan, to brak pracy, godnych warunków płacowych oraz wszechogarniające poczucie bezsilności wobec poczynań urzędniczej baronerii i lokalnych oligarchów. Pora zadać pytanie, czy miasto z wielkimi przemysłowymi tradycjami uczciwie zarządzane przez kompetentny samorząd mogłoby wyludniać się w tempie 20 tysięcy mieszkańców na dekadę? A miejscowe realia społeczno-ekonomiczne, czy mogłyby być kształtowane przez kaprysy lokalnej biznesowej kliki? Oczywiście, że nie!

Od samego początku dwunastoletnich rządów Szlęzaka przez miasto przetacza się cała seria mniejszych lub większych absurdów, wywołujących z jednej strony politowanie, z drugiej oburzenie. Osobliwe, tak najłagodniej określić można nie tylko polityczne poglądy tego człowieka, ale również wiele jego decyzji, kompletnie chaotycznych, niekorelujących ze sobą, niezrozumiałych. Z drugiej strony, czy ktoś miotający się ustawicznie od ściany do ściany, od PiS-u do Platformy Obywatelskiej, od SLD do Ruchu Narodowego jest zdolny do przedstawienia choćby jednego racjonalnego projektu dla miasta? Czy zatem dziwi, że to z jego gabinetu wyszła ośmieszająca Stalową Wolę "Jagodowa Stolica Polski", albo chałowate "Miasto Komiksów", którego wiklinowe pozostałości szpecą zieleń przy szkole muzycznej? Chyba tylko ktoś uwiedziony fałszywym mitem własnego geniuszu mógłby miastu o tak przepięknym industrialnym etosie zadać tak szkodliwą wizerunkową gafę. Pomyślcie tylko jak odebrali to potencjalni inwestorzy, których potrzebujemy jak przysłowiowa kania dżdżu. Ciekawe też, czy ktokolwiek z ferajny tego jegomościa zastanowił się, ile potencjalnych miejsc pracy straciliśmy przez te lekkomyślności.

Próby nieudolnej "promocji" są niczym w zestawieniu z niechęcią prezydenta do sportowych tradycji. Zupełnie niepojęta jest jego nienawiść do niegdysiejszej perełki Stalowej Woli, Klubu ZKS Stal, obecnie symbolu niewykorzystanej szansy na skuteczną i sprawdzoną promocję dla regionu. Bo przecież nic tak nie przyciąga uwagi jak sport i sportowe sukcesy, nic nie promuje miast z równie pozytywną siłą jak troska o kulturę fizyczną i zdrowie, która emanuje z wielopokoleniowej tradycji rodzimego klubu. Ignorując tą prawdę pan prezydent najwyraźniej uznał, że skoro sportu nie znosi, to tą swoją chorobliwą niechęć z łatwością zaszczepi mieszkańcom. Nic bardziej mylnego, przemysł i sport to dwa potężne filary, na których to miasto wyrosło i ukształtowało swoją tożsamość, z którą wszyscy mocno się identyfikujemy, więc wszelkie próby majstrowania w tej materii są bezskuteczne i wywołują coraz silniejsze antagonizmy. Niezrażony tym urzędnik cały impet swojej rosnącej agresji kieruje w stronę Klubu, który zapewne lada moment wyzionie ducha, grzebiąc przy okazji siedemdziesięcioletnią tradycję sportu w mieście. Nie chcę już rozpisywać się o cudacznych perturbacjach przy budowie nowej trybuny na stadionie i żenującym tego efekcie finalnym zwanym "Bubelareną", rzeczy oczywiste nie wymagają przecież komentarza. Czy w tym szaleństwie jest metoda? Pewnie jest, ale równie niezrozumiała i osobliwa jak Patriota, blaszany kulfon straszący u zbiegu KEN i Al. Jana Pawła II.

A zastawialiście się jak ważny dla Stalowej Woli i jej mieszkańców jest sobotni bazar? Tak, macie rację, bardzo ważny, bo to unikalna swoistość, to folklor nierozerwalnie związany z lokalną historią i charakterem naszego miasta. Dodajmy, że stalowowolski bazar to żywa atrakcja, której niepodobna doświadczyć nigdzie indziej w regionie. Komu zatem mogłoby zależeć na likwidacji tej najpopularniejszej handlowej lokalizacji w mieście? Bez wątpienia komuś opętanemu pasją destrukcji właściwą dla przegłodzonego buldoga. Tak, tu znów pojawia się postać naczelnego miejskiego urzędnika, który z iście absurdalnych powodów postanowił zlikwidować handel na stołach, przenieść stanowiska kupieckie pod dach i tym samym przepompować bazarowe obroty przez konta bankowe garstki biznesmenów. Bardzo uczciwe, prawda? Jednym ruchem likwiduje się trwały element miejskiej tradycji, odbiera miejsce pracy dla kilkuset osób i koncentruje obroty z handlu w rękach zaledwie kilku osób. Brawa dla Szlęzaka.

Na koniec sztandarowy projekt trwającej już trzy kadencje walki prezydenta ze swoim własnym miastem i jego mieszkańcami, czyli ostateczna rozprawa z przemysłowym wizerunkiem Stalowej Woli na rzecz tzw. "ośrodka akademickiego". Dla przypomnienia, jesteśmy na początku procesu, który można określić mianem katastrofy demograficznej, której ofiarą padły już dziesiątki szkół wyższych. Na co więc liczy Szlęzak, jeżeli kłopoty z naborem mają nawet najbardziej renomowane polskie uczelnie? To pytanie pozostawię bez odpowiedzi, bo chyba wniosek jest oczywisty, prawda? Druga sprawa, że kosztująca osiemdziesiąt milionów złotych maskarada pod tytułem "miasto uczelniane" nie rozwiąże podstawowego problemu Stalowej Woli, jakim jest brak pracy. Żadne pseudoakademickie funkcje miasta i pseudointelektualne dyspozycje włodarza nie są w stanie zachęcić ani nowych inwestorów do otwarcia fabryk, ani naszej młodzieży do powrotu do miasta. Osiemdziesiąt milionów złotych publicznych pieniędzy, bez wątpienia wystarczyłoby na skuteczną promocję oraz przygotowanie odpowiednich rozwiązań infrastrukturalnych potrzebnych do powstania kilkuset, jeżeli nie kilku tysięcy miejsc pracy. Ale żeby do tego doszło, należy osobiście szukać inwestorów choćby i w Azji. Niestety, do tego trzeba znać przynajmniej pół języka obcego i mieć chęci, a jednego i drugiego Szlęzakowi brakuje.

Jak to zatem możliwe, że od dwunastu lat prezydentem Stalowej Woli jest człowiek, który zarządza miastem niczym syndyk masy upadłości bezrefleksyjnie pozbywający się najbardziej wartościowych aktywów? Jak to możliwe, że człowiek, który zabija ducha naszego miasta wyrywając z korzeniami przemysłową tradycję i skazując 20 tysięcy mieszkańców na migrację, ma odwagę po raz kolejny ubiegać się o mandat zaufania? Odpowiedź brzmi - bo sami go do tego ośmieliliśmy i sami mu na to pozwalamy, ale rachunek za ten akt naiwności płacą nasze dzieci i nasze wnuki tułając się w poszukiwaniu lepszego miejsca do życia. Tym, którzy wciąż tkwią w bezprzytomnym letargu polecam wiadro lodu na głowę, jeszcze nie jest za późno na zmiany.

Stowarzyszenie Twoje Miasto Stalowa Wola