Radni uczcili pamięć o pomordowanych

Radni minutą ciszy uczcili 75 rocznicę rozstrzelania polskich oficerów i policjantów.

Jak uważa radny Zbigniew Paszkiewicz o rocznicach, minionych wydarzeniach warto i trzeba pamiętać. Historia o bohaterach powinna kształtować młode serca i umysły.

- Tak się złożyło, że w tym roku przypada rocznica wyzwolenia obozu w Oświęcimiu. Przyjechali tam wszyscy oficjele z całej Europy, był tam prezydent Komorowski, byli też również przedstawiciele naszego państwa. Trzeba powiedzieć, że nasza sesja odbyła się niejako w przededniu 75 rocznicy wydania przez Biuro Polityczne Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego decyzji o rozstrzelaniu 25 tysięcy polskich oficerów, policjantów, urzędników państwowych. Znajdowali się oni wówczas w więzieniach i obozach Związku Sowieckiego. My o tej tragicznej dla narodu polskiego dacie musimy pamiętać, m.in. dlatego, ze dotyczy to mieszkańców Stalowej Woli. Oni tu przed pójściem na wojnę mieszkali, budowali miasto, zakłady, tworzyli historię miasta u początku jego narodzin. Przez prawie 50 lat nie można było o nich mówić, pisać. Czuwała nad tym cenzura i funkcjonariusze służby bezpieczeństwa. 5 marca 1940 roku Stalin wraz z członkami biura politycznego podpisał decyzję o rozstrzelaniu polskich patriotów- mówił podczas sesji RM radny Zbigniew Paszkiewicz.

Radny zacytował tę ustawę, ponieważ uznał, że nie wszyscy ją znają i warto przybliżyć ją szerszej publiczności.

Sprawy 14 tys. 700 osób znajdujących się w obozach dla jeńców wojennych byłych polskich oficerów, urzędników, obszarników, policjantów, agentów wywiadu, żandarmów, osadników i służby więziennej, jak też sprawy aresztowanych i znajdujących się w więzieniach w zachodnich obwodach Ukrainy i Białorusi 11 tys. osób, członków różnorakich kontrrewolucyjnych organizacji, byłych obszarników, fabrykantów, byłych polskich oficerów, urzędników i uciekinierów− rozpatrzyć w trybie specjalnym, z zastosowaniem wobec nich najwyższego wymiaru kary − rozstrzelanie. Sprawy rozpatrzyć bez wzywania aresztowanych i bez przedstawiania zarzutów, decyzji o zakończeniu śledztwa i aktu oskarżenia − w następującym trybie: a) wobec osób znajdujących się w obozach dla jeńców wojennych – na podstawie informacji przekazanych przez Zarząd ds. Jeńców Wojennych NKWD ZSRR, b) wobec osób aresztowanych − na podstawie informacji ze spraw przekazanych przez NKWD USRR i NKWD BSRR.

W kwietniu i maju 1940 roku rozstrzelano na mocy tej uchwały 21 tys. 857 osób. W obozach dla jeńców wojennych przetrzymywanych było ogółem (nie licząc szeregowców i kadry podoficerskiej) – 14 736 byłych oficerów, urzędników, obszarników, policjantów, żandarmów, służby więziennej, osadników agentów wywiadu – według narodowości: ponad 97% stanowili Polacy. Wśród nich było: generałów, pułkowników i podpułkowników – 295, majorów i kapitanów – 2080, poruczników, podporuczników i chorążych – 6049, oficerów i podoficerów policji, straży granicznej i żandarmerii – 1030, szeregowców policji, żandarmerii, służby więziennej i agentów wywiadu − 5138 urzędników, obszarników, księży i osadników (wojskowych) − 144. W więzieniach zachodnich obwodów Ukrainy i Białorusi przetrzymywanych było ogółem 18 632 aresztowanych (wśród nich 10685 Polaków), w tej liczbie: byłych oficerów – 1207, byłych policjantów, agentów wywiadu i żandarmów – 5141, szpiegów i dywersantów – 347, byłych obszarników, fabrykantów i urzędników – 465, członków różnorakich kontrrewolucyjnych i powstańczych organizacji i różnych kontrrewolucyjnych elementów − 5345 uciekinierów – 6127.

Po krótkiej prelekcji radny Zbigniew Paszkiewicz poprosił przewodniczącego Rady Miasta o ogłoszenie minuty ciszy celem uczczenia pamięci pomordowanych.

[MagPie]